?مولایم یاابن الحسن ? با حضور تو ? آفتاب چه شرمگين است! از پس هزار ابر بيرون بيا . طوفان بيداد مى‏ كند . مرا به كشتى ‏ات راه مى‏ دهى؟ گاه‏گاهى - براى هميشه - نگاهمان كن . تو، ? تنها به خود میمانى . غيبت و دوستى . دير نكرده ‏اى؟ ! «پاى ارادت‏» در پى تو… بیشتر »