وَ عَنْهُ عليه‏السلام: … اِنَّ زَكَرِيّا عليه‏السلام سَأَلَ رَبَّهُ أنْ يُعَلِّمَهُ أسْماءَ الْخَمْسَةَ، فَأهْبَطَ عَلَيْهِ جَبْرَئيلَ عليه‏السلام فَعَلَّمَهُ إيّاهُ فَكانَ زَكَريّا اِذا ذَكَرَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ سُرِّى عَنْهُ هَمُّهُ وَ انْجَلى كَرْبُهُ وَ إذا ذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ خَنَقَتْهُ الْعَبْرةَ وَ وَقَعَتْ عَلَيْهِ الْبَهَرَةُ.

از حضرت مهدى عليه‏السلام آمده است كه فرمود:حضرت زكريّا عليه‏السلام از خدا خواست تا نامهاى «پنج‏تن» را به او بياموزد، پس جبرئيل را بر او نازل كرد، و آموخت. پس از آن هنگامى كه نام محمد و على و فاطمه و حسن را ياد آور مى‏شد غم و اندوهش برطرف مى‏شد ولى هنگامى كه امام حسين را به ياد مى‏آورد گريه گلويش را مى‏فشرد و نفسهايش به شماره مى‏افتاد… .

                                                                                                       منبع: بحارالانوار 52: 84.
 
 
:

 آيةالله‌العظمي آقا سيدجمال‌الدين گلپايگاني(ره) شاگرد برجسته و از اصحاب خاص آيةالله‌العظمي ميرزاي نائيني(ره) بود و

هميشه در سمت راست ايشان مي‌نشست. آيةالله‌العظمي نائيني(ره) با اشخاصي چون آقا سيدجمال‌الدين گلپايگاني، آقا

سيدمحمدشاهرودي و… در شبانه‌روز دو مرتبه در مسايل علمي به تبادل‌نظر مي‌پرداخت و علاقه‌مند بود شاگردانش از جهت علم

و تقواممتاز و نخبه بار آيند و از اين روي اين افراد و عده اي ديگر به مقام والاي فقاهت و مرجعيت رسيدند. آن فقيه سترگ به

آقا سيدجمال‌الدين گلپايگاني و سيدعبدالغفار مازندراني (امام جماعت مسجد بزرگ هندي نجف) گوشزد مي‌نمود: «شما نزد

خداوند مسئول هستيد اگر از من خطايي سر بزند، به من تذکر ندهيد و مرا از هواها و لغزش‌ها متوجه نسازيد و چشم‌پوشي

کنيد.»

                                                                                           منبع: پاسدار اسلام، شماره 239