خطبه دیگر حضرت در منطقه ای به نام «ذوحصن» یا «ذوا جشن» بود. منطقه ای در عراق که محل ملاقات امام حسین(علیه السلام) با سپاه حر بن یزید ریاحی است. هر دو سپاه در آنجا فرود آمدند، چون وقت نماز ظهر رسید امام به «حجّاج بن مسروق» فرمود: «أَذِّنْ رَحِمَکَ اللهُ!… حَتّى نُصَلِّی/ اذان بگو: خداوند ترا رحمت کند،… تا نماز بگذاریم». حجّاج برخاست و اذان گفت، آنگاه امام(علیه السلام) به حرّ بن یزید خطاب کرد: «یَابْنَ یَزیدَ! أَتُریدُ أَنْ تُصَلِّىَ بِأَصْحابِکَ وَ أُصَلِّی بِأَصْحابِی؟/ آیا تو قصد دارى با یاران خویش نماز بگذارى و من نیز با یاران خود نماز بگذارم؟» که حر پاسخ داد: شما با یارانت نماز بگزار، ما نیز به تو اقتدا مى کنیم! سیدالشهدا(علیه السلام) به «حجّاج بن مسروق» فرمود: «اقامه بگو» اقامه گفت و امام(علیه السلام) جلو ایستاد و هر دو سپاه به او اقتدا کردند. پس از نماز از جاى خویش برخاست و به شمشیرش تکیه داد و (خطبه خواند) و پس از حمد و ثناى الهى چنین فرمود: «أَیُّهَا النّاسُ! إنَّها مَعْذِرَهٌ إِلَى اللّهِ وَ إِلى مَنْ حَضَرَ مِنَ الْمُسْلِمینَ، إِنِّی لَمْ أَقْدِمْ عَلى هذَا الْبَلَدِ حَتّى أَتَتْنِی کُتُبُکُمْ وَ قَدِمَتْ عَلَىَّ رُسُلُکُمْ أَنْ اَقْدِمَ إِلَیْنا إِنَّهُ لَیْسَ عَلَیْنا إِمامٌ، فَلَعَلَّ اللّهُ أَنْ یَجْمَعَنا بِکَ عَلَى الْهُدى، فَإِنْ کُنْتُمْ عَلى ذلِکَ فَقَدْ جِئْتُکُمْ، فَإِنْ تُعْطُونِی ما یَثِقُ بِهِ قَلْبِی مِنْ عُهُودِکُمْ وَ مِنْ مَواثیقِکُمْ دَخَلْتُ مَعَکُمْ إِلى مِصْرِکُمْ، وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ کُنْتُمْ کارِهینَ لِقُدوُمی عَلَیْکُمْ اِنْصَرَفْتُ إِلَى الْمَکانِ الَّذِی أَقْبَلْتُ مِنْهُ إِلَیْکُمْ.

اى مردم! این اتمام حجتى است در پیشگاه خداوند و مسلمانان حاضر، من خود به سوى دیار شما نیامدم مگر آن که نامه هاى شما به دستم رسید و فرستادگانتان به سویم آمدند و گفتند: به سوى ما بیا چرا که ما پیشوایى نداریم بدان امید که خداوند به وسیله تو ما را در مسیر هدایت گرد آورد. اگر همچنان بر دعوت خود باقى هستید که اکنون آمدم. بنابراین، اگر با من پیمان و میثاق هاى محکم مى بندید به گونه اى که مایه اطمینان خاطرم گردد، با شما وارد شهرتان مى شوم و اگر چنین نکنید و از آمدنم به این دیار ناخشنودید به مکانى که از آنجا آمده ام باز مى گردم».

پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه

خطبه دیگر، خطبه آن حضرت در شب عاشورا برای یاران خود است که فرمودند: «أثنی علی الله أحسن الثناء و أحمده علی السراء و الضراء اللهم إنی أحمدک علی أن أکرمتنا بالنبوه و علمتنا القرآن وفقهتنا فی الدین و جعلت لنا أسماعاً و أبصاراً و أفئده و لم تجعلنا من المشرکین. أما بعد، فإنی لا أعلم أصحابا أولی و لا خیراً من أصحابی و لا أهل بیت أبر و لا أوصل من أهل بیتی فجزاکم الله عنی جمیعا خیراً. و قد أخبرنی جدی رسول الله(ص) بأنی سأساق إلی العراق فأنزل أرضاً یقال لها: عمورا و کربلا و فیها استشهد و قد قرب الموعد. ألا و إنی أظن یومنا من هؤلاء الأعداء غداً و إنی قد أذنت لکم فانطلقوا جمیعاً فی حل لیس علیکم منی ذمام، و هذا اللیل قد غشیکم فاتخذوه جملاً و لیأخذ کل رجل منکم بید رجل من أهل بیتی فجزاکم الله جمیعا خیراً و تفرقوا فی سوادکم و مدائنکم، فإن القوم إنما یطلبوننی و لو أصابونی لذهلوا عن طلب غیری.حسبکم من القتل بمسلم اذهبوا قد أذنت لکم. … إنی غداً أقتل و کلکم تقتلون معی و لا یبقی منکم أحداً حتی القاسم و عبدالله الرضیع.

خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شدائد و آسایش و رنج و رفاه در مقابل نعمت هایش سپاسگزارم. خدایا! تو را می ستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدی و قرآن را به ما آموختی و با دین و آیین آشنایمان ساختی و به ما گوش( حق شنو) و چشم( حق بین) و قلب( روشن) عطا فرمودی و از گروه مشرک و خدانشناس نگرداندی. اما بعد، من اصحاب و یارانی بهتر از یاران خود ندیدم و اهل بیت و خاندانی باوفاتر و صدیق تر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه شما جزای خیر دهد. آن گاه فرمود: جدم رسول خدا(ص) خبر داده بود که من به عراق فراخوانده می شوم و در محلی به نام عمورا و کربلا فرود آمده و در همان جا به شهادت می رسم و اکنون وقت این شهادت رسیده است. به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهد نمود و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه می دهم که از این سیاهی شب استفاده کرده و هر یک از شما دست یکی از افراد خانواده مرا بگیرد و به سوی آبادی و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست یابند با دیگران کاری نخواهند داشت، خدا به همه شما جزای خیر و پاداش نیک عنایت کند.

پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه،

هنگامى که امام حسین(علیه السلام) تصمیم گرفتند (از مکّه) رهسپار عراق شود، برخاستند و خطبه اى به این مضمون ایراد فرمود: «اَلْحَمْدُلِلّهِ ما شاءَ اللّهُ، وَ لا قُوَّهَ إِلاّ بِاللّهِ، وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ، خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَهِ عَلى جیدِ الْفَتاهِ، وَ ما أَوْلَهَنی إِلى أَسْلافی اِشْتِیاقُ یَعْقُوبَ إِلى یُوسُفَ، وَ خُیِّرَلِی مَصْرَعٌ اَنَا لاقیهِ. کَأَنِّی بِاَوْصالی تَقْطَعُها عَسْلانُ الْفَلَواتِ بَیْنَ النَّواویسِ وَ کَرْبَلاءَ فَیَمْلاََنَّ مِنِّی اَکْراشاً جَوْفاً وَ اَجْرِبَهً سَغْباً، لا مَحیصَ عَنْ یَوْم خُطَّ بِالْقَلَمِ، رِضَى اللّهِ رِضانا اَهْلَ الْبَیْتِ، نَصْبِرُ عَلى بَلائِهِ وَ یُوَفّینا اَجْرَ الصّابِرینَ. لَنْ تَشُذَّ عَنْ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) لَحْمَتُهُ، وَ هِىَ مَجْمُوعَهٌ لَهُ فى حَظیرَهِ الْقُدْسِ، تَقَرُّ بِهِمْ عَیْنُهُ وَ یُنْجَزُ بِهِمْ وَعْدُهُ. مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللّهُ تَعالى.

حمد و سپاس از آنِ خداست، آنچه او بخواهد [همان شود]، و هیچ توان و قوّتى جز به کمک او نیست، و درود خداوند بر فرستاده اش[حضرت محمّد(ص). (آگاه باشید!) قلاّده مرگ بر گردن آدمیزاد، همانند گردنبندى است بر گردن دختران جوان (مرگ همیشه همراه آدمى است). اشتیاق من به دیدار گذشتگانم (پدر و مادرم و جدّ و برادرم) همانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف است! براى من شهادتگاهى برگزیده شده که به یقین به آن خواهم رسید و گویا مى بینم گرگان درنده بیابان ـ بین نواویس و کربلا ـ بند بند تنم را پاره پاره کرده و گویى از من شکم هاى تهى و مشک هاى خالى خود را پر مى کنند. از آن روز که (روز عاشورا) قلم تقدیر الهى بر آن رقم خورده است، گریزى نیست! خشنودى خداوند خشنودى ما اهل بیت است. (آنچه را که خداوند بدان خشنود است ما اهل بیت نیز به همان خشنودیم). ما در برابر بلا و آزمایش الهى شکیباییم و او پاداش عظیم صابران را به ما خواهد داد. هرگز پاره تن رسول خدا از وى جدا نمى شود و در حظیره القدس (درجات عالى بهشت) به او ملحق خواهد شد، و چشمان رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به ذرّیه اش روشن مى شود و وعده اش توسّط آنان وفا خواهد شد. هر کس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما رهسپار شود، چرا که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد».

پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی شیعه

♡♥️✧❥꧁♥️꧂❥✧♥️♡

?امام مهدی شناسی?

?شرح دعای امام رضا علیه السلام?

?‌‌«وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ أَعْوَاناً»
‌«خدایا! ما را معین همه آنها قرار ده.»?

?وقتی معین هر یك از ائمه علیهم‌السلام باشیم در حقیقت یار و یاور امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه هستیم، و زمانی كه به حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه نزدیك باشیم، معین همه ائمه علیهم‌السلام خواهیم بود.

?آقای بهجت (ره) فرمودند: اینكه در ادعیه می‌خوانیم :«‌لَا تَجْعَلْ مُصِیبَتَنَا فِی‏ دِینِنَا» ، مصیبت در دین این است كه انسان نتواند نسبت به امام زمانش اعانت داشته باشد.

?«فَإِنَّهُمْ مَعَادِنُ‏ كَلِمَاتِك‏»
«خدایا! آنها معادن كلمات تو هستند»?

?برخی می‌گویند:‌ منظور از «كلمه»، «كُن» به معنای «باش» است؛ یعنی كلمه‌ی وجود پیدا كردن.

?خدای سبحان هر چیز را در عالم هستی بخواهد موجود كند، با وساطت این بزرگواران وجود پیدا می‌كند. (ما هم هر زمان كه طالب موجود شدن امری در زندگیمان هستیم، باید به حضرات معصومین علیهم‌السلام تمسك داشته باشیم.)

?«وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ أَرْكَانُ تَوْحِیدِكَ وَ دَعَائِمُ دِینِكَ وَ وُلَاةُ أَمْرِك‏»
«(حضرات معصوین) خزانه‌های علم تو و پایه‌های دین تو و والیان امرت هستند»?

?اگر بخواهیم طالب علوم الهی باشیم، باید به ائمه هدی علیهم‌السلام توجه كنیم و سراغ آنها برویم كه خزانه علم خداوند هستند و باید به آنها پیوست داشته باشیم تا ستونهای دینداری‌مان محكم و پا بر جا بماند و سست و متزلزل نشود.

?فردی خدمت آیة الله بهجت (ره) رفت و از ایشان توصیه‌ای خواست؛ آقای بهجت فرمودند:«دو كار انجام دهید: در اوج شدائد برای فرج دعا كنید، آن وقت برای خودتان هم فرج و گشایش می‌شود. دیگر اینكه دعا كنید ظهور برای اهل ایمان، با عافیت همراه باشد.»

?در آخر الزمان ابتلائات و گرفتاریها زیاد می‌شود و ثبات قدم در دینداری مشكل می‌گردد، باید با توّسل و تمسك از خدا بخواهیم این دوران را با عافیت بگذرانیم و دعا كنیم:‌

?«وَ اجْعَلْ‏ لَنَا فِی‏ ذَلِكَ‏ الْخِیرَةَ.»‌
«ظهور حضرت حجّت را خیر و عافیت ما قرار بده»?

?از فرمایشات دیگر آیت الله بهجت این است كه فرمودند:‌ «بیش از اینكه درخواست تشرّف خدمت حضرت را داشته باشید، سعی كنید اعتقاداتتان را تقویت نمایید»‌

?در دوره غیبت بسیار مهم است كه مراقب باشیم اعتقاد و باورمان نسبت به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه كم نشود. اگر كسی دچار مشكلات اعتقادی شود و ریزش داشته باشد، معلوم نیست موفق شود و پس از این مرحله رویش مجددی نصیبش گردد.

?اگر در عشقمان صادق باشیم و در زندگی شیوه اهل تقوا را در پیش گیریم، خود حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه سراغ ما می‌آیند.

#استاد_بروجردی

•┈┈•••✾•✿•✾•••┈┈•
•┈┈•••✾•✿•✾•••┈┈• ‌‌‌

عزیزانم نیمه‌های شب بیدار شوید، وضویی بگیرید و در گوشه‌ای خلوت، عارفانه و خالصانه سر به آسمان برداريد و بگویید: خدایا! بارالها! می‌خواهم هدایت شوم، می‌خواهم انسان بشوم؛ انساني که در آخرت مرا بپذیری و با عشق و صفا از محضرت درخواست مي‌كنم كه نجاتم دهي! (خودمونیش این میشه که بگی خداجون غلط کردم، نفهمیدم )

#اهمیت_نماز_شب_در_سلوک