مرحوم «سيّد بن طاووس» نقل كرده است كه در روزآخر ذی الحجه، دو ركعت نماز مى خوانى و در هر ركعت، يك مرتبه سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «قل هو الله» و ده مرتبه «آية الكرسى» را مى خوانى و پس از نماز مى گويى:

أللهُمَّ ما عَمِلتُ فى هذِهِ السـّـنةِ مِنْ عَمَل نـَهَيتـَـنى عـَـنهُ و لمْ ترْضَهُ، و نـَسيتهُ ولمْ تنسَهُ، وَدَعَوتنى اِلى التوبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَليْكَ، اَللهُمَّ فاِنى أسْتغفِرُكَ مِنهُ فاغفِرْ لى، وَما عَمِلتُ مِنْ عَمَل يُقَرّبـُـنى اِليكَ فاقبَلهُ مِنى، وَلا تقطعْ رَجائى مِنكَ ياكَريمُ.

وقتی چنين كردى شيطان مى گويد: واى بر من! هرچه در مدّت اين سال زحمت كشيدم (و او راوسوسه كردم) با اين عمل، همه را از بين برد و سالش را به خير پايان داد.
التماس دعا

#تلنگر ?

هیچ وقت نگو:
محیط خرابه ، منم خراب شدم!!!
هر چقدر هوا سردتر باشد،
لباست را بیشتر میڪنے!
پس هر چه جامعه فاسدتر شد،
تولباس‌تقوایت را بیشتر ڪن??

❀••┈••❈?✿?✿?❈••┈••❀
❀••┈••❈?✿?✿?❈••┈••❀

#پای_منبر

? | ما اساساً آدم‌هاے خوبي هستیم،
ولۍ اگر خودمان را رها ڪنیم خراب مۍ‌شویم،
ڪما اینڪہ غذا هر چقدر هم خوب و مفید باشد،
اگر آن را در محیط و دماے مناسب نگهدارے نڪنید،
خراب مي‌شود، یعني برخي
میڪروب‌ها و موجودات، آن را نابود مۍڪنند…:)

#استادپناهیان

•┈┈•••✾•✿•✾•••┈┈•
•┈┈•••✾•✿•✾•••┈┈•

غدیر علی، هنوز هم چشمه‌ای لبریز از آب حیات و دریایی مواج از کرامت‌هاست. غدیر، دریایی از باور و بصیرت، در کویر حیرت و هامون ضلالت است؛ تا کام جان‌ها از آن سیراب شود. غدیر، یک کتاب مبین است؛ سندی برای تداوم خط رسالت در جلوه‌ی امامت. غدیر، برای تشنگان، چشمه‌ی زلال هدایت است و برای ره‌گم‌کردگان، صراطیست که به سنت پیامبر منتهی‌ می‌شود. غدیر، عید ولایت است؛ روز اکمال دین و اتمام نعمت؛ برنامه‌ای الهی برای حیرت‌زدایی از اذهان و اعمال امت در افق‌های آینده‌ی تاریخ. غدیر، تداوم خط رسالت، در آیینه‌ی امامت است. پس عاشورا با امامت پیوند دارد و غدیر با کربلا پیوسته است. اگر امت، غدیرها را پاس بدارند، عاشوراهای مظلومیت و کربلاهای خون و شهادت پیش نمی‌آید و خورشید امامت، در محاق خلافت قرار نمی‌گیرد. امت بی‌امام، رمه‌ی بی‌چوپان است و گله‌ی بی‌شبان و راه بی‌علامت و شب بی‌چراغ و کشتی بی‌ناخدا و دشت بی‌چشمه و قنات خشکیده و بی‌آب…

ره‌شناس‌تر از مولود کعبه کیست؟ و قاطع‌تر از ابوتراب و پسندیده‌تر از مرتضی و والاتر از علی کدام است؟ علی، غدیر خم را از دریای فضائلش به موج نشانده است و رسول گرامی اسلام، دست روی چهره‌ی خوب و شایسته‌ای گذاشته است. علی برگزیده‌ی محمد نیست؛ بلکه منتخب خداست و پیامبر فقط ابلاغ‌گر پیام الهی نسبت به امامت اوست.

غدیر، کاشتن بذر ولایت در جان‌هاست. غدیر، نشان‌دادن خورشید به گرفتاران ظلم‌هاست؛ روز تکمیل دین و اتمام نعمت است؛ «عید ﷲ الاکبر» است؛ عید آل محمد؛ عید هواداران حق و وفاداران به پیامبر. غدیر، عید عدالت و رهبری است؛ عید انسانیت و کمال‌طلبی است؛ عید شعله‌افکنی بر اندیشه‌ها؛ عید امیدآفرینی در دل‌هاست. غدیر، روز بشریت و روز انسان است. غدیر، تداوم رسالت محمد در ولایت علی است. غدیر، عید پیمان و میثاق و عهد است.

حادثه‌ای که در عاشورا اتفاق افتاد، پیامد تلخ زیرپا نهادن پیام غدیر از سوی امت محمدی بود. آنان که سر از اطاعت ولی خدا و امام معصوم برتافتند و با غیر حجت الهی بیعت کردند، در بستری از جاهلیت و نفاق افتادند و رفته‌رفته آن سیر، سرعت گرفت و آن فاصله افزون گشت؛ تا آن‌جا که در عاشورای سال ۶۱ هجری (پنجاه سال پس از حادثه‌ی غدیر خم) امت فریب‌خورده، بر محور سیاست‌های خصمانه‌ی امویان گرد آمدند و حجت خدا را لب‌تشنه در کربلا به شهادت رساندند و آل‌ﷲ را به‌عنوان اسیر شهربه‌شهر گرداندند. اگر پیام غدیر در سقیفه دفن نمی‌شد و اگر امام حق، پس از وفات رسول خدا خانه‌نشین نمی‌گشت و اگر آن ظلم نخستین توسط اولین ظالم در حق آل محمد صورت نمی‌گرفت، در عاشورا تیغ به روی فرزندان پیامبر نمی‌کشیدند.

اگر عاشورا را با غدیر پیوندی استوار است ـ چون از سوی جبهه‌ی حق در هر دو حادثه، تأکید بر امامت امام معصوم و ولایت صالحان است ـ سقیفه را هم با عاشورا ارتباطی تنگاتنگ است؛ چون حادثه‌ی تلخ عاشورا نتیجه‌ی آن ظلم نخست و انحراف اولیه در سقیفه است. وقتی آل علی را کنار زدند، آل سفیان سلطنت یافتند و بدعت به جای سنت نشست و کینه‌های بدر و احد و احزاب، در کربلا سرباز زد و فرزندان جاهلیت از فرزندان وحی، انتقام گرفتند. این درس را باید عمیق‌تر آموخت و این رابطه‌ها را بهتر باید شناخت.

(منبع: کتاب فرهنگ غدیر، اثر استاد جواد محدثی)

???????
*از مقتلِ خوارزمی و جامع الاخبار روایت شده است که:

*مردی اعرابی به خدمتِ امام حسین (علیه السلام) آمد و گفت: 

یابن رسول الله (صل الله علیه و آله) ضامن شده ام، ادایِ دین کامله را و ادایِ آن را قادر نیستم لاجرم با خود گفتم که باید سوال کرد از کریمتـَـرینِ مردم و کسی کریمتـَـر از اهل بیتِ رسالت (صل الله علیه و آله) گمان ندارم.

حضرت فرمود : 

یا اخاالعرب من سه مسئله از تو می پرسم، اگر یکی را جواب گفتی ثلثِآن مال را به تو عطا میکنم و اگر دو سوال را جواب دادی دو ثلثِ مال را خواهی گرفت و اگر هر سه را جواب گفتی تمامِ آن مال را عطا خواهم کرد.

اعرابی گفت : یابنِ رسول الله (صل الله علیه و آله) چگونه روا باشد که مثلِ تو

کسی که از اهلِ علم و شَـرَفی از این فَــدَوی که 

یک عربِ بَـدَوی بیش نیستم سوال کند!!

حضرت فرمود که از جدم رسولِ خدا (صل الله علیه و آله) شنیدم که فرمود :

المعـروف بقدر المعرفته 

“بابِ معروف و موهبت به اندازه یِ معرفت به رویِ مردم گشاده باید داشت”

اعرابی عرض کرد : هرچه خواهی سوال کن اگر دانم جواب می گویم و اگر نه،

از حضرتِ شما فرا میگیرم ولا قوه الا بالله…

حضرت فرمود که : افضلِ اعمال چیست؟
گفت : ایمان به خداوند تعالی 

فرمود : چه چیز مردم را از مهالک نجات می هد؟

عرض کرد : توکل و اعتماد بر حق تعالی

فرمود : زینتِ آدمی در چه چیز است؟
اعرابی گفت : علمی که با آن عمل باشد.

فرمود که : اگر بدین شرف دست نیابد؟

عرض کرد : مالی که با شـَـرَف و جوانـمَــردی باشد.

فرمود که : اگر این را نداشته باشد؟

گفت : فقر و پریشانی که با آن صبر و شکیبایی باشد.

فرمود که : اگر این را نداشته باشد؟

گفت : صاعقه ای از آسمان فرود بیاید و او را بسوازند که او اهلیّت غیرِ این ندارد.

پس حضرت خندید و کیسه ای که هزار دینار زَرِ سرخ داشت 

نزدِ او افکند و انگشتری عطا کرد که نگینِ او دویست دِرهم قیمت داشت و 

فرمود که :

با این زَرها ذِمه ی خود را بری کن و این خاتَم را در نفقه یِ خود صَـرف کن.

اعرابی آن زَرها را برداشت و آیه یِ مبارکه را تلاوت کرد :

“الله اعلَم یجعل رسالته”

?منبع : منتهی الآمالِ شیخ عباس قمی رحمت الله علیه
___________________

???????