ای خورشید هستی بخش! با تو سخن می گویم؛ از آن هنگام که گوهران نایاب سخنت، چراغ هدایتی بود در ظلمات و گمراهی، و وحشت و اضطرابِ زمانه. با تو سخن می گویم؛ از آن هنگام که دستهایت نوازش دهنده ی یتیمان در بیابان هایِ سرگردان تنهایی بود. حضورت تسلّادهنده ی قلوب… بیشتر »