? #امام_حسین (ع) فرمودند:

? إِنَّ اَلنَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ.

? به راستى كه مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايى كه دين وسيله زندگى آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران كم مى شوند.

?تحف العقول ص۲۴۵?

?#امام_علی_علیه_السلام :

? اِجعَل لِرأسِ كُلِّ أمرٍ مِن أمورِك رأساً مِنهُم ، لایَقهَرُهُ كَبیرُها و لایَتَشتَّتُ عَلَیه كَثیرُها .

? برای سامان دادن به هر یك از كارهایت ، سرپرستی از میان آنان بگمار كه بزرگی كار ، او را مقهور خود نسازد و بسیاری آن ، آشفته‌اش نكند .
? نهج البلاغه ، نامه ۵۳♠️

آیت الله بهجت هر روز زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام می خواند و از خدا خواسته بود تا آخرعمرش،زیارت عاشورایش ترک نشود.معتقد که برکات بسیاری از مداومت خون زیارت عاشورا به دست می آید.مقید بود در مجالس روضه ی منزلش بسیاری از کارها را خود انجام دهد کنار در می نشست و جلوی پای کسانی که وارد مجلس می شدند ،می ایستاد.وی پای سماور می نشستو چای می داد. ایشان گریه بر سید الشهداء “ع"را از همه مستحبات بالاتر می دانست حتی از نماز شب !

امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید:

برای هر چیزی ثوابی معین است ؛ جز اشکی که برای ما ریخته می شود که ثواب آن با خداست.

” الکسیر العبادت فی اسرار الشهادت،ص۹۹”

⚫️ امام رضا عليه السّلام فرمود:

انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكاً وَ كانَتِ الْكِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا كانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ كانَ ذلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ… .

هرگاه ماه محرّم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفرعليه السّلام) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.

?امالى،شیخ صدوق، ص ۱۱۱

پس چون روز قيامت شود هر كس بر حسين گريسته دست او را مي‌گيريم و در بهشت در مي‌آوريم، اي فاطمه همه چشم ها در قيامت گريان است مگر چشمي كه بر حسين گريسته باشد.

چون رسول خدا صلي الله عليه و آله خبر داد فاطمه سلام الله علیها را از شهادت حسين علیه السلام و مصائبي كه بر او وارد مي‌شود ، فاطمه-سلام الله عليها-سخت گريست و عرض كرد: اي پدر، اين حادثه كي واقع مي شود؟
فرمود: وقتي كه نه من باشم و نه تو و نه علي. فاطمه بر شدت گريه بيفزود و بیشتر گريست و عرض كرد:  اي پدر: پس چه کسی براي فرزندم گريه مي‌كند و مجلس عزا و مصيبت او را برپا مي‌كند؟

رسول خدا فرمود:اي فاطمه زنان امت من مي‌گريند بر زن هاي اهل بيت من و مردان امت من مي‌گريند بر مردان اهل بيت من و عزاي فرزند مرا هر سال طايفه اي بعد از طايفه اي تازه مي‌كنند.
پس چون روز قيامت شود تو شفاعت زنان را مي‌كني و من شفيع مي‌شوم مردان را، و هر كس بر حسين گريسته دست او را مي‌گيريم و در بهشت در مي‌آوريم.اي فاطمه همه چشم ها در قيامت گريان است مگر چشمي كه بر حسين گريسته باشد. او خندان و شادمان به نعيم بهشت خواهد بود.

متن حدیث:

في البحار قال: رايت بعض تاليفات بعض الثقات من المعاصرين يروي انّه: لما اخبر النَبي(صلي الله عليه و آله) ابنته فاطمه بقتل ولدها الحسين و ما يجري عليه من المحن بكت فاطمه بكاءً شديداً و قالت: يا ابه، متي يكون ذلك؟ قال: في زمان خال مني و منك و من علي. فاشتدّ بكائها و قالت: يا ابه فمن يبكي عليه و من يلتزم باقامة العزاءِ له؟
فقال النبي: يافاطمه، ان النساء امتي يبكين علي نساء اهل بيتي، و رجالهم يبكون علي رجال اهل بيتي، و يجددون العزاء جيلاً بعد جيل في كل سنة، فاذا كان يوم القيامةتشفعين انت للنساء و انا اشفع للرجال و كلْ من بكي منهم علي مصائب الحسين اخذنا بيده و ادخلناه الجنة.
يا فا طمه، كل عين باكية يوم القيامة، الا عين بكت علي مصائب الحسين فاّنها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة.

«بحار الانوار ، ج44 ، ص292»