پس چون روز قيامت شود هر كس بر حسين گريسته دست او را مي‌گيريم و در بهشت در مي‌آوريم، اي فاطمه همه چشم ها در قيامت گريان است مگر چشمي كه بر حسين گريسته باشد.

چون رسول خدا صلي الله عليه و آله خبر داد فاطمه سلام الله علیها را از شهادت حسين علیه السلام و مصائبي كه بر او وارد مي‌شود ، فاطمه-سلام الله عليها-سخت گريست و عرض كرد: اي پدر، اين حادثه كي واقع مي شود؟
فرمود: وقتي كه نه من باشم و نه تو و نه علي. فاطمه بر شدت گريه بيفزود و بیشتر گريست و عرض كرد:  اي پدر: پس چه کسی براي فرزندم گريه مي‌كند و مجلس عزا و مصيبت او را برپا مي‌كند؟

رسول خدا فرمود:اي فاطمه زنان امت من مي‌گريند بر زن هاي اهل بيت من و مردان امت من مي‌گريند بر مردان اهل بيت من و عزاي فرزند مرا هر سال طايفه اي بعد از طايفه اي تازه مي‌كنند.
پس چون روز قيامت شود تو شفاعت زنان را مي‌كني و من شفيع مي‌شوم مردان را، و هر كس بر حسين گريسته دست او را مي‌گيريم و در بهشت در مي‌آوريم.اي فاطمه همه چشم ها در قيامت گريان است مگر چشمي كه بر حسين گريسته باشد. او خندان و شادمان به نعيم بهشت خواهد بود.

متن حدیث:

في البحار قال: رايت بعض تاليفات بعض الثقات من المعاصرين يروي انّه: لما اخبر النَبي(صلي الله عليه و آله) ابنته فاطمه بقتل ولدها الحسين و ما يجري عليه من المحن بكت فاطمه بكاءً شديداً و قالت: يا ابه، متي يكون ذلك؟ قال: في زمان خال مني و منك و من علي. فاشتدّ بكائها و قالت: يا ابه فمن يبكي عليه و من يلتزم باقامة العزاءِ له؟
فقال النبي: يافاطمه، ان النساء امتي يبكين علي نساء اهل بيتي، و رجالهم يبكون علي رجال اهل بيتي، و يجددون العزاء جيلاً بعد جيل في كل سنة، فاذا كان يوم القيامةتشفعين انت للنساء و انا اشفع للرجال و كلْ من بكي منهم علي مصائب الحسين اخذنا بيده و ادخلناه الجنة.
يا فا طمه، كل عين باكية يوم القيامة، الا عين بكت علي مصائب الحسين فاّنها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة.

«بحار الانوار ، ج44 ، ص292»