?چرا مردم مدینه فاطمه(س) را یاری نکردند؟

➖ یکی از زشت‌ترین انواع ترس‌ها در جامعه «ترس از تحقیر و سرزنش» است که یک ترس روانی است. این بدتر از ترسِ از مرگ یا فقر است که سلطه‌گران به‌کار می‌گیرند.

➖ مردم کوفه از سرِ چه ترسی امام‌حسین(ع) را یاری نکردند؟ ترسیدند که مبادا لشکر یزید بیاید و آنها را تکه‌تکه کند. اما در فاطمیه، مردم از چه چیزی ترسیدند و نالۀ فاطمه(س) را جواب ندادند؟ آیا کسی تهدید کرده بود که آنها را تکه‌تکه می‌کند؟

➖ وقتی امام‌حسین(ع) صدا زد «هَل مِن ناصرٍ ینصُرنی» هرکسی به ایشان کمک می‌کرد، کشته می‌شد، اما وقتی فاطمۀ زهرا(س) بین در و دیوار ضجه زد، اگر کسی به ایشان کمک می‌کرد، کشته نمی‌شد. کمااینکه زبیر با شمشیر آمد که مثلاً کمک کند، اما شمشیرش را گرفتند و خودش را نکشتند.

➖ در مدینه نه ترس از فقر بود، نه ترس از کشتار بود، بلکه یک ترس روانی وجود داشت؛ مردم مدینه در رودربایستیِ همدیگر ماندند و فاطمه را کمک نکردند، آنها سکوت زشتی کردند و این خیلی خیانت‌کارانه بود.

➖ یک جوّ روانی سنگین علیهِ علی(ع) ایجاد شده بود که هیچ‌کسی به ایشان کمک نمی‌کرد. حتی نقل شده است تعداد زیادی در یک شب به علی(ع) وعدۀ یاری دادند اما روز که شد، در رودربایستی ماندند و نیامدند!

?#شهدا_و_حضرت_زهرا_س

عملیّات #بیت_المقدّس بدجوری مجروح شد ، ترکش خورده بود به #سرش ، با اصرار بردیمش اورژانس ، میگفت: کسی نفهمه زخمی شدم ، همین جا مداوام کنید.

#دکتر اومد گفت : زخمش عمیقه باید بخیه
بشه ، بستریش کردند . از بس خونریزی داشت بی هوش شد ، یه مدّت گذشت . یه دفعه از جا پرید . گفت : پاشو بریم خط
قسمش دادم گفتم : آخه تو که بیهوش بودی ، چی شد یهو از جا پریدی ؟

گفت : بهت میگم به شرطی که تا وقتی زنده ام به کسی چیزی نگی ، وقتی توی اتاق خوابیده بودم ، دیدم خانم #فاطمه_زهرا_س اومدند داخل
فرمودند: ” چیه ؟ چرا خوابیدی ؟ “

گفتم :” #سرم مجروح شده نمیتونم ادامه بدم “
حضرت #دستی به سرم کشیدند و فرمودند :
” بلند شو بلند شو ، چیزی نیست ، بلند شو برو به کارهایت برس . “

?#سردارشهیدحاج_احمدکاظمی ?

فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران

#مزار : گلزار شهدای اصفهان – قطعه شهدای کربلای ۵ ، کنار حاج حسین خرازی

•┈┈••✾•?????•✾••┈┈•
شادےروح شهدا #صلوات

@mahfeleshahidan
#مـحفـل_شـ‌هـیدان
•┈┈••✾•?????•✾••┈┈•

نوشته حزن انگیز زیبا در مورد غربت حضرت فاطمه (س)

ای وای مادرم، دوباره دست به بازویت گرفتی و مرا پریشان کردی، ای وای مادرم، دوباره پهلویت درد گرفت و مرا در هول و ولا انداختی. بمیرم برای تو مادر خوبم. ای وای مادرم، حال تو به اضطرار و ناله رسیده است و من ضجه می‌زنم، ای وای مادرم، حیدر کرار پس از تو در این شهر غریب‌تر از پیش می‌شود و من بر مظلومیت علی گریانم، کاش فدایتان می‌شدم با این جگر خون شده‌ام.

دیدم که ازپس در ، پهلوی من شکسته است
فریاد من در آنجا ، علی علی علی بود
بر روی سینه ی من ، با میخ در نوشتند
این جرم گفتن علی علی علی بود
من هم زخون سینه ، بر روی در نوشتم
تنها گناه زهرا ، علی علی علی بود

فاطمه اكتفا به نامش نكنيد
نشناخته توصيف مقامش نكنيد
هر كس که در او محبت زهرا نيست
علامه اگر هست سلامش نكنيد

بر حاشيه‌ي برگ شقايق بنويسيد
گل ، تاب فشار در و ديوار ندارد

پيمبري كه عمري غم خوار امتش بود
روي كبود زهرا (س) اجر نبوتش بود ؟!

دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه