_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

بس که در زمین، غربت خود را با آسمان تقسیم کرد فاطمه، نامش، نامی شد که تکرارش، آسمان را به گریه انداخت؛ آه ای بانو! زمین حرمت نامت را نگه نداشت؛ تو به حرمت نامت مارا ببخش.

گرچه زمین تاب کشیدن این همه عظمت را نداشت، وجود آسمانی ات ای بانو! چه جای زمینیان را تنگ کرده بود که این وسعت عُظمی را با سیلی، سپاس گفتند. آه ای بانو! زمین حرمت نامت را نگه نداشت؛ تو به حرمت نامت مارا ببخش.

از همان روز که ای بانو! سفر کردی، به دنبال غروب غمگین نبودنت، اشک در پلک به خون خفته اسلام خشکید و غمت هیزم دل ها شد.

ایام فاطمیه تسلیت باد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

« جای خالی یاس »

فاطمه جان، سنگ‏ها بر سوگ تو ندبه می‏خوانند؛ در غروبی که شاخه‏ات را شکسته بودند.

امشب، جای پای دوست، در خانه خالی است و ترنم مهربانی، بی‏حدیث حضور او، خاموش است.

… علی، شبانه یاس می‏کارد! شبانه، داغ دلش را به خاک می‏گوید؛ اگرچه فردا صبح، از سمت خانه همسایه بوی نان آید.

دوباره بغض حسن با حسین می‏گیرد.

و جای خالیِ مادر به خانه می‏پیچد.

کجاست فاطمه امشب؟ کجاست بانوی نور؟

شهادت حضرت فاطمه (س) تسلیت و تعزیت باد

سلام باد به زهرا و یازده پسرش

درود باد به شوی و به مادر و پدرش

اگر خداش بخوانم سزای تکفیرم

به حیرتم که چه خوانم فرشته یا بشرش

چه بانویی که خدایش بسی رسانده سلام

چه دختری که رسول خداست مفتخرش

اگر ز دور نگاهی کند به نار و جحیم

تمام لاله و ریحان بر آید از شجرش

مقام فضه او را اگر به شانه کشد

عجیب نیست اگر چرخ بشکند کمرش

خراش بر رخ نورانی علی نرسد

که فاطمه است در انبوه دشمنان سپرش

چهل نفر نه بگو چهارصد نفر بزنند

کسی که یار علی شد چه باک از خطرش  

اجرای سبک مداح بختیاری پرویزی

 خادم اهل بیت کمالی