تمام ذرات عالم عزادارند و بر این غم می‌گریند؛ اما مثل چنین روزی فراق امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) پایان پذیرفت.

زینب کبری سلام‌الله‌علیها، دارای زیباترین نام و القابی است که هر کدام نشانگر گوشه‌ای از شخصیت ملکوتی آن حضرت است. [1]

معروف است زینب به معنای زینت پدر (زین اب) می‌باشد.
حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها)، وارث فصاحت، علم، شجاعت، ایمان و قدرت مناظره امام علی(علیه‌السلام) است و او این ویژگی‌ها را در جریان حوادث کربلا ارائه داده‌است. [2]

ایشان «کامله» نیز بود؛ چرا که نقصی در بهره‌مندی از کمالات اخلاقی و دوری از رذایل نفسانی در او راه نداشت.
کمالات اخلاقی و شخصیت بلند ایشان موجب شده‌بود تا مورد احترام امام معصوم (امام حسین علیه‌السلام) باشد، به‌طوری که نقل می‌کنند:
 روزی نزد برادر بزگوارش حضرت سیدالشهداء آمد، امام حسین(ع) در حال قرائت قرآن بود، همینکه خواهر بزگوار خود را دید، دست از تلاوت قرآن کشید و در تعظیم و احترام او به پا خواست.[3]

اعمال روز 14 رجب
اعمال روز 15 رجب

به‌راستی که شما نیز قهرمان کربلایید؛ چرا که بلاغتتان همچو علی(ع)، فصاحتتان همانند حسن(ع)، شهامتتان مثل حسین(ع) و حجب و حیایتان نظیر زهرا(س) بود.

در کمال تقوا و عبودیت، ایمان و باورتان بود که شما را به میدان صبوری فرا می‌خواند و در این آزمون سخت سربلند شدید و فرمودید:«ما رأیت إلا جمیلا»
تمام عالم و کائنات گواهی و شهادت می‌دهند که:«کربلا در کربلا می‌ماند، اگر زینب نبود.»

وفات حضرت زینب (س) تسلیت باد.

محمد فتحی