امام حسین علیه‌السلام :

شما را به تقوای الهی سفارش می‌کنم، زیرا خداوند ضمانت داده کسی را که تقوای الهی پیشه سازد، از آنچه ناخوش می‌دارد، به آنچه خوش می‌دارد انتقال دهد، و از جایی که گمان نمی‌برد، روزی‌اش دهد.

« تحف العقول، ج۱ #روشنای_ولایت “

                     ???????

                       اومده نوگله شهربانو

                    اومده یوسفه کمون ابرو

                   اسیر اون چشاش دل ارباب

                    میکنه با نگاش کار جادو

                 اومده صاحبه، دعا و روح ایمان

                پسره شاهه و، جلوه ی نور یزدان

                افتخاره عجم، امیر ملک ایران

               اومده چارمین، اختر اهل یقین

           داره میدرخشه، تـو آغوش شاهه دین

            علی بن الحسین، یا سید الساجدین

                یا علی بن الحسین ای امیرم

       تـو پادشاهه دلمی منم که عبد سر به زیرم

      غیر در خونه ی تـو سراغ ندارم و نمیرم

     توو شب میلاد تـو از بابات میخوام عیدی بگیرم

                 میریزه اشک شوق چش بابا

                 اومده سومین علی به دنیا

                میان ملائکه دسته دسته

                   برای دیدنه گل زهرا

          دخیل گهوارش، حضرت عیسی مسیح

           دل عمه رو برد، با خنده های ملیح

          گل بریزید اومد، خطابه خوون فصیح

                یوسف مصر دل، اسیر بازارشه

              نفسش حقه و، حق توی گفتارشه

               تا ابد شیعه هم، مدیونه ایثارشه

                یا علی بن الحسین ای امیرم

         تـو پادشاهه دلمی منم که عبد سر به زیرم

          غیر در خونه ی تـو سراغ ندارم و نمیرم

     توو شب میلاد تـو از بابات میخوام عیدی بگیرم

                «امیرحسین سلطانی»

لبخند علی (علیه‌السلام) رنگ می‌گیرد.

فرشتگان، تولد دستانی را جشن می‌گیرند که قرار است روزی چراغ حماسه را برافروزند.

پهلوانی به عالم چشم می‌گشاید که پهلوانان عالم به نامش اقتدا می‌کنند.

پهلوانی که فرزند مردی است که کوهِ رشادت و جوانمردی است،

فرزندِ شیر زنی است که به او شیر شهامت نوشاند.

کوه‌مردی که ذره‌ای از احترام برادرش حسین (علیه‌السلام) فرو نگزارد.

حسین (علیه‌السلام) امام بود و ابوالفضل، برادر امامت.

حسین (علیه‌السلام) ولی بود و ابوالفضل، هم‌ رکاب ولایت.

آری، نوزادی در گهواره خفته است که علمدار لشکر حسین (علیه‌السلام) خواهد بود.

سلام بر عباس، ای غیرت مجسم… ای قامتِ فتوت…

سلام ای چشم‌هایی که آب را شرمنده نجابت خود خواهی کرد…

سلام ای دست‌هایی که رودخانه‌های زمین، به جستجویشان سر گردانند…

سلام ای پیشانی بلندی که آیینه‌ی آسمان است…

السلام علیک یا اباالفضل العباس (ع)

ای دل تو دریایی

مات روی تو زیبایی

ای دلاور لب تشنه

منصبت شده سقایی

قمره عشیره

بی تو دل میگیره

مددی باب الحوائج

عشق من حضرت عباس است

میلاد حضرت ابوالفضل مبارک باد