#زیارت خاصه امام حسن مجتبی(ع)
▪️السلام علیک یا ابن رسول رب العالمین ، السلام علیک یاابن امیر المومنین السلام علیک یاابن فاطمه الزهراء ، السلام علیک یا حبیب الله ،
السلام علیک یا صفوه الله ، السلام علیک یا أمین الله ، السلام علیک یا حجه الله ،
السلام علیک یا نورالله ، السلام علیک یا صراط الله ، السلام علیک یا بیان حکم الله ،
▪️السلام علیک یا ناصر دین الله ، السلام علیک أیها السید الزکی ،
السلام علیک أیها البر الوفی ، السلام علیک أیها القائم الأمین ،
السلام علیک أیها العالم بالتأویل ، السلام علیک أیها الهادی المهدی ،
السلام علیک أیها الطاهر الزکی ، السلام علیک أیها التقی النقی ، السلام علیک أیها الحق الحقیق ،
▪️السلام علیک أیها الشهید الصدیق ، السلام علیک یا أبا محمد الحسن بن علی و رحمه الله و برکاته
#حدیث-روز
? #امام_حسین_علیه_السلام :
? «فی قَولُ اللّهِ : «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ»، قالَ : أمَرَهُ أن يُحَدِّثَ بِما أنعَمَ اللّهُ عَلَيهِ مِن دينِهِ .»
? «…در تفسير آيه «و امّا از نعمت پروردگارت سخن بگو» . فرمود: «فرمان داده است تا نعمت هايى را كه خدا در امر دينش به او ارزانى داشته است، باز گويد»
? المحاسن : ج ١ ص ٣٤٤ ح ٧١٢
#طنز-جبهه
یه روز سرد زمستانی فرمانده گردانمون به بهانه دادن پتو همه بچه ها را جمع كرد و با صدای بلند گفت: كی خسته است؟☺
گفتیم: دشمن.?
صدا زد: كی ناراضیه؟?
بلند گفتیم: دشمن ?
دوباره با صدای بلند صدا زد: كی سردشه؟?
ما هم با صدای بلندتر گفتیم: دشمن ??
بعدش فرماندمون گفت: خوب دمتون گرم، حالا كه سردتون نیست می خواستم بگم كه پتو به گردان ما نرسیده !!!?
#یادشان باصلوات?
#یامهدی(عج)⚜️•
✨ ….. ⚜️…⚜️….✨
#پیام رهبر به مناسبت هفته دفاع مقدس
?پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت هفته #دفاع_مقدس و روز تجلیل از شهیدان و ایثارگران
?بسم الله الرحمن الرحیم?
?گذشت زمان نتوانسته و هرگز نخواهد توانست یاد ارجمند شهیدان عزیز را از خاطر ملت ایران بزداید. این لوح درخشان همواره مزیّن به عنوان شهادت و یاد شهیدان خواهد ماند. این ذخیرهی تاریخی همواره به نسلهای ما امید و همت و جرأت خواهد بخشید تا گامها به سمت هدفهای والا را محکم و استوار بردارندو از دشمنی شیاطین خنّاسان عالم نهراسند. جبههی عدل و حق با این توان و آرایش الهی به پیروزیهای بزرگ دست خواهد یافت انشاالله.
▪️سیّدعلی خامنهای▪️
۳ مهرماه ۱۳۹۹
___________
#سوره مورد علاقه امام حسن مجتبی
سوره مورد علا قه امام دوم شیعیان امام حسن مجتبی و یا کارها و نمازهای مورد علاقه ایشان چیست؟
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
حضرت امام حسن مجتبي (ع) عابدترين و زاهدترين مردم بود. سيره عملي آن حضرت در تمام شئون زندگي مي تواند الگوي عملي قرار گيرد كه در اين جا به برخي از زواياي زندگي آن اشاره مي كنيم:
*1- پياده به حج مي رفت و گاهي نيز پا برهنه راه مي رفت.(1) اما در توضيح دليل اين كار مي فرمود: من شرم دارم خداوند را ملاقات كنم در حالي كه پياده به خانه او نرفته باشم.(2) بنابر نقلي بيست بار و در نقل ديگري بيست و پنج بار با پاي پياده به سفر حج رفت.(3)
*2- خوف از خدا:
امام حسن(ع) وقتي ياد مرگ مي كرد مي گريست، و چون ياد قبر مي كرد مي گريست، و چون ازقيامت و بعث و نشور ياد مي كرد مي گريست، و چون متذكر عبور از صراط مي شد مي گريست و هرگاه به ياد توقف در پيشگاه خداي تعالي در محشر مي افتاد، فريادي مي زد و روي زمين مي افتاد … و چون به نماز مي ايستاد بند هاي بدنش مي لرزيد… و پيوسته در هر حالي كه كسي آن حضرت را مي ديد به ذكر خدا مشغول بود.(4)
*3- ياد خدا در هر حال :
شيوه امام حسن (ع) اين بود كه وقتي به بستر خواب مي رفت، سوره كهف را مي خواند و مي خوابيد.(5) حسن بن علي چنان بود كه چون از وضو فارغ مي شد رنگش تغيير مي كرد و مي فرمود: حق است بر كسي كه مي خواهد به محضر خداوند وارد شود، اين كه رنگ چهره اش تغيير كند.(6)
*4- تواضع و ادب اجتماعي امام:
سيوطي در كتاب تاريخ الخلفا روايت كرده كه روزي امام حسن (ع) در مكاني نشسته بود و چون خواست از آن جا رود فقيري وارد شد، امام به آن مرد فقير خوش آمد گفت و با او ملاطفت كرد و سپس به او فرمود: اي مرد تو وقتي نشستي كه ما براي رفتن برخاستيم، آيا اجازه رفتن به من مي دهي؟ مرد فقير عرض كرد: آري اي پسر رسول خدا.(7)
پي نوشت:
1). رسولي محلاتي، سيد هاشم، زندگاني امام حسن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، چاپ ششم، 1376ش، ص325.
2).ابو نعيم اصفهاني، اخبار اصبهان، تهران، النصر، افست، چاپ ليدن، 1934م، ج1، ص 44.
3).سيوطي، تاريخ الخلفا، تحقيق محمد محيي الدين عبدالحميد، مصر، چاپ السعاده، 1371ق، ص 73.
4). رسولي محلاتي، سيد هاشم، زندگاني امام حسن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، چاپ ششم، 1376ش، ص225 ـ 226
5. همان، ص330.
6. همان، ص331.
7. همان، ص 330