??#زیارتنامه_امام_سجاد_ع

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا زَیْنَ الْعابِدِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا زَیْنَ الْمُتَهَجّـِدِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ الْمُتَّقِینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ الْمُسْلِمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قُرَّهَ عَیْنِ النّاظِرِینَ الْعارِفِینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِیَّ الْوَصِیّـِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خازِنَ وَصایَا الْمُرْسَلِینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ضَوْءَ الْمُسْتَوْحِشِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ الْمُجْتَهِدِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سِراجَ الْمُرْتاضِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ذَخِیرَهَ الْمُتَعَبّـِدِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مِصْباحَ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَفِینَهَ الْعِلْمِ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَکِینَهَ الْحِلْمِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مِیزانَ الْقِصاصِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَفِینَهَ الْخَلاصِ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَحْرَ النَّدى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَدْرَالدُّجى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الاَوّاهُ الْحَلِیمُ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصّابِرُ الْحَکِیمُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَئِیسَ الْبَکّائِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یامِصْباحَ الْمُؤْمِنِینَ،
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ یا أَبا مُحَمَّد،
أَشْهَدُ أَنَّکَ حُجَّهُ اللهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ وَأَبُو حُجَجِهِ، وَابْنُ أَمِینِهِ وَابْنُ اُمَنائِهِ، وَأَنَّکَ ناصَحْتَ فِی عِبادَهِ رَبِّکَ، وَسارَعْتَ فِی مَرْضاتِهِ، وَخَیَّبْتَ أَعْداءَهُ، وَسَرَرْتَ أَوْلِیاءَهُ، أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ عَبَدْتَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، وَاتَّقَیْتَهُ حَقَّ تُقاتِهِ، وَأَطَعْتَهُ حَقَّ طاعَتِهِ، حَتّى اَتیکَ الْیَقِینُ،
فَعَلَیْکَ یا مَوْلایَ یَاابْنَ رَسُولِ اللهِ أَفْضَلَ التَّحِیَّهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکَ وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ..

التماس دعا ی فرج??
یامهدی(عج)

برپا شده حسینیه گریه ها بیا

بر روے چشم هاے تر از اشڪ ما بیا

شال عزاے تو به عزایم نشانده است

وقت عزایمان شده صاحب عزا بیا

از معرفت تهـے ام و از مصلحت پُرم

تا زیر و رو شوم ز قدوم شما بیا

یادش بخیر صحن #رضا زار میزدم

آقا نشسته ام دم ایوان طلا بیا

ایوان طلا اگر نشد تا ببینمت

وقت سحر زیارت پایین پا بیا

اےخاڪ بر سرم ڪه نشد خاڪ پای تو

یک شب خرابه دل من هم بیا

من را ڪُشت وا ابتاهای عمه ات

یڪ سر به خاڪ ڪشته ڪرب و بلا بیا

?#تعجیل_در_فرج_آقا_صلوات

?#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

•┈┈••✾•?????•✾••┈┈•
•┈┈••✾•?????•✾••┈┈•

♠️امام خامنه ای:

?هیچ وقت نباید امت اسلامی و جامعه‌ی اسلامی ماجرای عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زنده‌ی به عاشورا و به حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام) است.

?اگر کسانی برای حفظ جانشان، راه خدا را ترک کنند و آن‌جا که باید حق بگویند، نگویند، چون جانشان به خطر می‌افتد، یا برای مقامشان یا برای شغلشان یا برای پولشان یا محبّت به اولاد، خانواده و نزدیکان و دوستانشان، راه خدا را رها کنند، آن وقت حسین‌بن‌علی‌ها به مسلخ کربلا خواهند رفت و به قتلگاه کشیده خواهند شد.?

با وجود اندوه سنگینی که همیشه در دل داشت به عهد امامت خویش آنگونه که مصلحت بود وفا نمود. امام سجاد (ع) در اختناق شدید بعد از عاشورا و در میان هجوم شدید امواج ظلمانی، محراب نماز و دعا را برگزید و معارف عمیق و ناب اسلام حقیقی را در غالب دعا ترویج فرمود. ایشان با زبانی که با فطرت انسان آشناست به خدای خویش راز و نیاز کرد و خدا باوران را تا همیشه تاریخ بر سر این سفره میهمان نمود. تا بشر نزدیک ترین ارتباط با پروردگار خویش را با دعاهایی که از آن جناب به یادگار مانده است تجربه کند. دعای ابو حمزه و ادعیه صحیفه سجادیه که یادگار آن امام بزرگوار است دریایی است از معرفت و لطافت که هر دلی را آسمانی و هر تشنه ای را سیراب می کند.

بهره ای از کلام امام:
* تعجّب دارم از كسی كه به خاطر ضررهای غذا نسبت به خوراكش ‍ مراقب است، چگونه نسبت به گناهان به خاطر زشتی و زیانش اهمیّت نمی‌دهد.[1]
*بسیار عجیب است كسانی كه برای این دنیای زودگذر و فانی كار می‌كنند و خون دل می‌خورند ولی ‏آخرت را كه باقی و ابدی است رها و فراموش كرده اند.[2]

مرثیه
با ما بگو ز تسویه ی بی مرام ها
از چشم هرزه و نظر ازدحام ها
دیدم محاسن تو ز خونت خضاب شد
از بس که سنگ خورده ای از پشت بام ها
گویا شبیه شهر مدینه به کوفه هم
با خنده داده اند جواب سلام ها
تا نام فاطمه ز دهان شما پرید
گویا دوباره تازه شده انتقام ها
نا مردمان کوفه فراموششان شده
از آن سفارشات و از آن احترام ها
با تازیانه بر تن اطفال می زدند
بس وحشیانه پیش نگاه امام ها
شاعر: هاشم طوسی

امشب سجاده عشق به عزلت می‌رود، از آن روی که سجاده‌ نشین ‌اش راه آسمان پیش گرفته و ردای ملکوت به تن کرده است.

او بود که« زینت عبادت کنندگان» لقب گرفت.
سجاد (ع)،  همان بیمار واقعه کربلا بود و ذخیره حسین (ع) شد؛ برای روایتگری نهضت عاشورایی که صحنه زیبای برتری خون بر شمشیر است.

امشب آسمان غمگین پر كشيدنِ بزرگ مردی است كه در ساليان دراز، غم عظيم واقعه سنگین عاشورا را لابه لای بغض ‌های مناجات شبانه ‌اش، به آسمان هديه كرد و کوه صبری بود از مصیبت‌ های کربلا…
زین العابدین (ع) گر چه زهر هجر نوشید و بسیار جفا دید اما پس از شهادت خیل عظیم دوست داران و شیعیانش نگذاشتند غربت بر پیکر مطهرش بنشیند.

امام سجاد (ع) چنان جاذبه‌ای در بین مردم داشت که همگان را مجذوب شخصیت عرفانی و ربانی خود می‌نمود ‌.

ازین باب سعید بن مسیب چنین روایت می کند: «وقتی امام (ع) به شهادت رسید، همه مردم، از نیکوکاران گرفته تا بدکاران، برای تشییع جنازه‌ اش حاضر شدند؛  همه زبان به ستایش او گشوده بودند و سیل اشک از دیده ی  همگان جاری بود. در تشییع پیکر امام همه مردم شرکت کرده بودند و حتی یک نفر در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله باقی نمانده بود.» [1]

صحیفه سجادیه یادگار زیبای امام زین العابدین (ع) است،و حال تسليت باد سالروز شهادت امامِ شب‌ های مناجات سبز صحيفه عشق و عرفان!

زهرا مرادوند