دنیا بر سر من آوار شده، اما چراغ امیدی در تاریکی آن، سوسو می‌زند. آن چراغ، امیدواری به میانجی‌گری تو، فاطمه زهرا (س) در درگاه خداوند است. می‌دانم که مرا از محضر خود ناامید نکرده و از خداوند برایم رحمت خواهی گرفت. من گرفتار و درمانده هستم و تمام امید خود… بیشتر »

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_ فاطمه جان نخستین ستاره ای بودی که در عرش به خورشید نبوت رسیدی؛ ستاره ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان. ای ام ابیها! ای مهربان ترین مادر، حبیبه حق و شفیعه ی حشر، پدر و مادرم فدای دست های مهربانت باد. تو محور آسمان… بیشتر »

« جای خالی یاس » فاطمه جان، سنگ‏ها بر سوگ تو ندبه می‏خوانند؛ در غروبی که شاخه‏ات را شکسته بودند. امشب، جای پای دوست، در خانه خالی است و ترنم مهربانی، بی‏حدیث حضور او، خاموش است. … علی، شبانه یاس می‏کارد! شبانه، داغ دلش را به خاک می‏گوید؛ اگرچه… بیشتر »

تو از بهار آمدی ، به انتظار کوچه‌ های منتظر رقم زده، تو آمدی و با ظهور نور تو ، شب سیاه و تیره رفت. نشست پای دیدنت، به چشم تار و خیره رفت. تو آمدی ستارگان، دوباره جان گرفته و شهاب‌ ها جوان شدند. در آسمان، هزار اتفاق تازه شد ز تو پدید، چو یاس شد همه جهان… بیشتر »

آخر، غربت هم اندازه ‏ای دارد، صبر هم حدی دارد، غم هم… آه! چه بگویم از غم‏ های بی‏کران تو ای پیشوای غریب!؟گفتم: غریب؟ چه کنم که حروف، غیر از این توانی برای بیان حال تو ندارد؛ وگرنه کجا با یک کلمه می‏شود به عمق غربت تو رسید؟ حال تو را چه کسی جز خدای… بیشتر »