اگر از ما #بپرسند شما در روز عاشورا که دائماً

حسین حسین می‌کنید و به سر خودتان می‏زنید،

چه می‌خواهید #بگویید؟

باید بگوییم: ما می‌خواهیم حرف آقایمان را
بگوییم، ما هر سال می‌خواهیم #تجدیدحیات
کنیم‏ (یا ایهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَجیبوا للَّهِ وَ لِلرَّسولِ اذا دَعاکمْ لِما یحْییکمْ).
باید بگوییم عاشورا روز تجدید حیات ماست.
در این روز می‌خواهیم در کوثر حسینی شستشو
کنیم، تجدید حیات کنیم، روح خودمان را
شستشو بدهیم، خودمان را #زنده کنیم، از نو
مبادی و مبانی #اسلام را بیاموزیم، روح اسلام
را از نو به خودمان تزریق کنیم.
ما نمی‌خواهیم حس امر به معروف و نهی از
منکر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس
فداکاری در راه حق، در ما #فراموش بشود؛
نمی‌خواهیم روح فداکاری در راه حق در ما بمیرد.
این #فلسفه‌عاشوراست، نه گناه کردن و بعد به نام
حسین بن علی بخشیده شدن! #گناه کنیم، بعد در
مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر
گناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده
می‌شود که روح ما #پیوندی با روح حسین بن علی
بخورد؛ اگر پیوند بخورد، گناهان ما قطعاً بخشیده
می‌شود ولی علامت بخشیده شدنش این است که
دومرتبه دیگر دنبال آن گناه نمی‌رویم.
اما اینکه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و
دومرتبه دنبال آن گناهان برویم، نشانه این است
که روح ما با روح حسین بن‏ علی پیوند نخورده است.

#استادمطهری
?حماسه حسینی، ج 1، ص175?