فرازی از خطبه فدکیه

پیامبر اکرم باغ فدک را به حضرت زهرا بخشیده بود. بعد از آن حضرت، خلیفه اول زهرای مرضیه را از این باغ منع کرد و آن را غصب کرد. در این هنگام حضرت صدیقه طاهره خطاب به انصار خطبه ای خواند:

«قَالَتْ سَيِّدَةُ اَلنِّسْوَانِ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلاَمُ لَمَّا مُنِعَتْ فَدَكَ وَ خَاطَبَتِ اَلْأَنْصَارَ فَقَالُوا يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ لَوْ سَمِعْنَا هَذَا اَلْكَلاَمَ مِنْكِ قَبْلَ بَيْعَتِنَا لِأَبِي بَكْرٍ مَا عَدَلْنَا بِعَلِيٍّ أَحَداً فَقَالَتْ وَ هَلْ تَرَكَ أَبِي يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ لِأَحَدٍ عُذْراً؛ فاطمه دختر پيامبر هنگامى كه فدك را از او گرفتند و او پيش قوم انصار سخنرانى كرد ايشان بدو گفتند: اى دختر پيامبر هر گاه اين سخنان را پيش از بيعت ما با ابى بكر گفته بودى، جز با على با كسى بيعت نمى‌ كرديم. فاطمه به ايشان گفت: پدر من در غدير خم براى كسى بهانه‌اى نگذاشته است.»(الخصال، ج۱، ص ۱۷۳) 

# خطبه - فدکیه