دختر بابایی
11 شهریور 1401
“دست” هایت کـوچک بـودند، برای به آغوش کشیدن “صبر” و سختی …
ولی تو چقدر “سربلند” بیرون آمدی از “دردها” و دلتنگی ها صبر را از چـه کسی به “ارث” برده بودی؟ نمیدانم …
اما “ایمان” ، هم پای تو بزرگ شده بود.
هم سن و سال هایت، سرگرم بازی بودند ؛ اما شما زهرا وار انگار “رسالت” بود کـه انسـان را سربلند کنی …
السلام علیک یا بنت الحسین
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀