دست ادب
از خانه بیرون میآیی، دست ادب بر سینه میگذاری و به ولی نعمتت علی ابنموسی الرضا(ع) سلام میدهی، چگونه میتوانی با خیالی آسوده سر بر بالین بگذاری در حالی که مقبره حضرت زینب(س) طعمه نیروهای تکفیری شده بود. یک دل پاک، یک ایمان راسخ، یک چفیه بسیجی و یک یا حسین(ع)؛ بند پوتینت را سفت کردی و رفتی که راه پدرت را ادامه دهی. اسیری حضرت زینب(س) و غم رقیه(س) درمقابل چشمانت میآید که اینگونه رگ غیرتت بلند میشود و برای دفاع از حرم اهلبیت(ع) سر از پای نمیشناسی.زیبایی چهره شهید حسین هریری باعث شده بود درجبهه مقاومت اسلامی به «قمر فاطمیون» معروف شود. حسین یک ایرانی ساکنخراسان رضوی بود که بنا به دلایلی از طریق لشکر فاطمیون به سوریه اعزام شد و در 20 آبان ماه 1395 در سن 27 سالگی به خیل شهدای مدافع حرم پیوست.
او که به تازگی نامزد کرده بود، دوست نداشت ازدواجش مانعی برای دفاع از حریم اهل بیت شود. بنابراین با همسرش شرط کرد همچنان رزمنده مدافع حرم باشد و
مدتی پس از نامزدی به سوریه رفت و قدم به حجله شهادت گذاشت.