بین خودمان باشد سردار،
از وقتی رفتید؛
آسمان کشور هم مثل آسمان دل هایمان تاب ندارد…
ابری ست
بغض آلود است…
اینجا هوا بدجور پس است…
از وقتی رفتید؛
روحمان آرام و قرار ندارد…
قلب هایمان جلا ندارد…
شادی رنگی ندارد…
از وقتی رفتید؛
دیگر واژه” امنیت” برای ما آشنا نیست….
راستی سردار،
چه خبر؟!
از هم نشینی هایت با عباس علی برایمان بگو
از دلبری های بی وقفه ات از سید سالار شهیدان
از زیبایی های نگاه عمه جانمان…
از دغدغه های پدرانه ات برای مام میهن…
از راز دست هایت…
بی شک،

آنجا هم از فکر آسمان شب های میهنت قرار نداری
آنجا هم دلت برای دفاع از مردمت پر میزند…
پیش اهل آسمان هم عزیزی…
مرحم دل های زخمی فرزندان شهدا،
غیرت سرزمینم…
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ