به لیلا نور عین آمد عزیز شاه دین آمد

امید مسلمین آمد نگار مه جبین آمد

به روز یازده شعبان خدای قادر سبحان

گشوده درگه احسان کزان درّ ثمین آمد

ز میلاد علی اکبر ملک خندان فلک حیران

صدای مرحبا یکسر هم از اهل یقین آمد

شبیه ختم پیغمبر بود نامش علی اکبر

قمر طلعت ملک منظر سلیمان را نگین آمد

علی صولت نبی خصلت حسن خلق و حسین سیرت

وجودش مظهر شهرت بعالم بی قرین آمد

رخش ماه جهان آرا قدش چون سرو بی همتا

ز گلزار حسین پیدا رخ ان نازنین آمد

ز لطف حضرت جانان جهان یکسر چراغان شد

چنین مولود فرخنده صفا بخش زمین آمد

بساط عشرت و شادی به هر شهر و هر آبادی

به نام نامیش شادان چو دلبند حسین آمد

کجا باشد کسی زیباتر از یوسف به جز اکبر

به دنیا فی الحقیقت که ز یوسف بهترین آمد

گهی لیلا در آغوشش دهد جا بر علی اکبر

گهی گیرد حسین اورا بگوید دلنشین آمد

زمانی آید از مادر علی اکبر جدا گردد

حسین از خیمه ها بیند صدای شور وشین آمد

توسل بر علی اکبر بکن از دل

شفیع روز رستاخیز و غمخوار و معین آمد

«حاج رحمان شاجری زنجانی»