یکی از معارف مربوط به جریان غدیر، ارتباط بین عناصر و پیشینه آن با جریان انبیای الهی است.

#پیام های غدیر

 بازتاب جریان غدیر در ماجرای سجده بر آدم (ع)
تعلیم علوم الهی پیش‌نیاز رسالت و خلافت

حال با این منظر ارتباطی بین عناصر ماجرای یوسف نبی علیه‌السلام با ماجرای غدیر برقرار است. همان‌گونه که قبلاً اشاره شد، خداوند خلیفه خود را مجهز به علوم غیبی و یا علم لدنّی می‌کند و آن را یکی از پیش‌شرط‌های نبوت و رسالت قرار می‌دهد، همچنان که در ماجرای آدم علیه‌السلام به ایشان علم‌الأسماء آموخت. همین رویه را در ماجرای یوسف نبی علیه‌السلام مشاهده می‌کنیم، آنجا که خداوند از زبان یعقوب نبی خطاب به یوسف (ع) می‌فرماید: «وَ کَذلِکَ یَجْتَبیکَ رَبُّکَ وَ یُعَلِّمُکَ مِنْ تَأْویلِ الْأَحادیثِ وَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْک وَ عَلى‏ آلِ یَعْقُوب‏ ..‏؛ و این چنین پروردگارت تو را برمى‌‏گزیند و به تو از علم تأویل الاحادیث تعلیم می‌دهد و نعمتش را بر تو و بر آل یعقوب تمام مى‌‏کند.»

در ماجرای پیامبر و امیرالمؤمنین (ع) نیز شاهد این اتفاق هستیم. پیامبر(ص) بارها در طول رسالت خویش و در روز غدیر خبر از انتقال علم الهی به امیرالمؤمنین می‌دادند؛ به عنوان نمونه حضرت در بخشی از این خطبه فرمود: هیچ علمی نیست مگر اینکه خداوند آن را در من جمع کرده است و هر علمی که می‌دانم، آن را به علی(ع) آموختم؛ مَا مِنْ‏ عِلْمٍ‏ إِلَّا وَ قَدْ أَحْصَاهُ اللَّهُ فِیَّ وَ کُلُّ عِلْمٍ عَلِمْتُهُ فَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیّا.»

حسادت دشمنان، عنصر مشترک عداوت با خلفای الهی

نکته دیگر اینکه در ماجرای یوسف علیه‌السلام زمانی که برادران وی متوجه شدند بناست او جانشین پدر و یا دقیق‌تر آنکه خلیفه پروردگار در زمین شود، بنا را بر حسادت گذاشتند و به هر طریق ممکن از جمله ترور، سعی در از میان برداشتن ایشان را داشتند. همچنان که این اتفاق درباره حسد ابلیس بر آدم علیه‌السلام جلوه کرد. از این جهت بود که پدر بزرگوارشان یعنی یعقوب نبی به یوسف (ع) تأکید داشتند رؤیای خود را به برادرانت نگو چرا که درباره تو دست به مکر و کید می‌زنند؛ چرا که شیطان نسبت به انسان دشمنی آشکار است؛ قالَ یا بُنَیَّ لا تَقْصُصْ‏ رُؤْیاکَ عَلى‏ إِخْوَتِکَ فَیَکیدُوا لَکَ کَیْداً إِنَّ الشَّیْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبین.

جالب اینجاست که پیامبر اسلام (ص) در بخشی از خطبه غدیر بر این رمز اشاره کرده و فرمود

«ای مردم، به راستی که ابلیس آدم را با حسادت از بهشت راند، مبادا شما به علی حسادت بورزید که در این صورت اعمال‌تان نابود و گام‌هایتان لغزان خواهدشد. آدم به خاطر یک اشتباه به زمین هبوط کرد و حال آن که برگزیده خدای عزّوجلّ بود. پس چگونه خواهید بود شما و حال آن که شما شمایید و دشمنان خدا نیز از میان شمایند؛ إِنَّ إِبْلیسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلاتَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ أَعْمالُکُمْ وَتَزِلَّ أَقْدامُکُمْ، فَإِنَّ آدَمَ أُهْبِطَ إِلَی الْأَرضِ بِخَطیئَةٍ واحِدَةٍ، وَهُوَ صَفْوَةُالله عَزَّوَجَلَّ، وَکَیْفَ بِکُمْ وَأَنْتُمْ أَنْتُمْ وَ مِنْکُمْ أَعْداءُالله.»

اخبار فرهنگی اخبار دین ،قرآن و اندیشه