امشب، تپش‌های قلب کعبه با نفس‌های مولودی از جنس نور، هماهنگ شده و جهانی را مشعوف قدوم نوزادی می‌کند که خداوند را از خلقتش به تحسین وا داشته است.
می‌آید تا مولود کعبه بودن را به نام خود و عدالت را به حقیقت پیوند بزند.

آری امام علی(ع)، همان اسطوره‌ی تمام ‌عیار مردانگی و نخستین گوهر تابان آسمان امامت و ولایت است که در آغوش آسمانیان به دامان فاطمه بنت اسد(س) می‌رسد.
می‌آید تا آینه‌ی تمام‌نمای حق را به نمایش بگذارد و تصویرگر وسعت سخاوت، بخشش و یاری به مظلومان شود.

خیبر‌‌شکن است و ذوالفقار نشان؛ اما می‌آید که با تمام ابهت و شکوه مردانه‌اش دست نوازش بر سر یتیمان بکشد و لبخند بر لبان طفلی تهیدست بنشاند.
پدری کردن را او به کوچه‌های کوفه یادآور شد و مردانه زیستن را با تمام وجود به تجسم درآورد.

یا امام علی(ع)!
روز میلادتان، حرمت تکریم پدران و مهرورزی به مردان در خانواده‌ شده است؛ پدرانی که علی‌وار حریم خانه را به آرامش رسانده‌اند و مردانی که مردانگی را در کلامشان به تعبیر رسانده‌اند.

یا علی المرتضی (ع)!
شما به حق، پدر تمام یتیمان عالمید.
تندیس زیبای عمل به دین حضرت محمد(ص) هستید و ازین باب است که مقتدای شما بودن یعنی همچون شما «عمل کردن»…

میلاد مولود کعبه و روز پدر بر همه رهروان راستین آن امام همام تهنیت باد.

زهرا مرادوند